Vele jaren geleden op één van mijn werk gerelateerde reizen naar de stad Dresden in Duitsland ontmoette ik een man die Naumann heette. We zouden in de loop der tijd goede vrienden worden en om eerlijk te zijn, wijd ik nu deze strip-serie aan hem en het fascinerende verhaal dat hij me toen toevertrouwde.

Hij was een hoteleigenaar en kon levendig vertellen over geschiedenis en oude vergeten volksverhalen, je kon niet anders dan tot in de late uurtjes aan zijn lippen hangen. Tijdens een van onze levendige gesprekken, sloeg hij me met verstomming door te zeggen dat hij een groot geheim met zich meedroeg. “Ik draag dit veel te lang mee,” zei hij , “het klinkt gek, maar blijf luisteren…” Het zou het meest bizarre en meeslepende verhaal worden dat ik ooit gehoord had. Dit relaas werd de basis van de Maier Files en de ontdekking van de raadselachtige man, Otto Maier …

Vooraleer Otto Maier verdween sprak hij nog met zijn collega Ernst Winkler tegen wie hij cryptisch zei: “We zien elkaar aan de andere kant.”

Twee tortelduifjes, genaamd Dieter en Lena, haalden ze boven: de Maier-dagboeken. Dit is ook hun verhaal en beproeving.

Door in hun eigen familiegeschiedenis te duiken, openen ze een doos van Pandora vol met donkere geheimen waarbij ook de verborgen, duistere geschiedenis van corrupte mondiale bankiers en politici beetje bij beetje wordt ontrafeld.

“Wat historisch en “suprahistorisch” is, wordt beetje bij beetje geschiedenis. Maar legendes concentreren zich niet op het hertalen van recente gebeurtenissen, zoals een historicus zou doen. Om dit in perspectief te plaatsen, moeten we het hebben over fantastische misvorming en het poëtische. Maar deze “poëzie” is misschien werkelijker dan moderne historische beschrijvingen, omdat de legende de werkelijke ziel van een volk is, omdat ze de beslissende krachten verklaart die zijn verleden hebben bepaald. Haar rol is beelden creëren, niet absolute gebeurtenissen beschrijven, maar de fenomen die ze veroorzaakt hebben.”

–  Karl Robert Eduard von Hartmann